Նախկինների ուրվականների գրկում ո՜չ ներկադ ես կառավարում, ո՜չ էլ լավ ապագայի համար պայմաններ ստեղծում
Աննա Անտոնյան Հունիս 06, 2021
Նախկինների ուրվականների գրկում ո՜չ ներկադ ես կառավարում, ո՜չ էլ լավ ապագայի համար պայմաններ ստեղծում:
Կինը, որ քաջություն է գտել վերջ տալու իրեն դժբախտացնող հարաբերություններին, ունի երկու ճանապարհ.
1)հաշվի առնելով անցյալի սխալները, ամեն ինչ անել դրանք չկրկնելու համար, հստակ գնահատել ներկայում իր ունեցած ներուժը, եթե պետք է ավելացնել այն, ընդլայնելով շրջապատը, նոր գիտելիքներ ձեռք բերելով, չվախենալ տքնաջան աշխատանքից ու խոչընդոտներից, նայել առաջ՝ այն կետին, որին ուզում է հասնել: Այս ճանապարհը բարդ է, ջանքեր պահանջող, բայց միակն է, որ կարող է լույս վառել խոչընդոտներով, երբեմն հուսահատությամբ լի թունելի վերջում:
2)Անվերջ բողոքել նախկինից, ներփակվել, մատը մատին չտալ, ամեն ինչի համար մեղադրելով անցյալը, անկանոն հարաբերությունների մեջ մտնել՝ հիմնված, թե ով այդ պահին կօգնի: Այս ճանապարհը հեշտ է, ջանքեր չի պահանջում, կողքից էլ լլկված մուղամին լիքը դամ քաշող կգտնվեն, որ կդատապարտեն անցյալդ, քեզ կգովան, կխղճան, գուցե օգնեն էլ օրվա հացով: Բայց սա նույնիսկ ճանապարհ չէ, այլ՝ ճահիճ, որտեղ ավելի ու ավելի ես խրվում, խորտակվում՝ երբեմն֊երբեմն ուրախանալով ափից քեզ նետված հացի փշրանքներին:
Այս գրառումը միայն առաջին հայացքից է կնոջ մասին: Իրականում, հետևելով մեր քաղաքական դաշտում դոմինանտ խոսույթին, փաստարկներին, գալիս եմ եզրակացության, որ քաղաքական ուժերի մեծ մասը երկրորդ կնոջ ճամփան են բռնել ու կենտրոնացել անցյալի վրա՝ կարծես չունենալով հստակ պատկերացում ապագայի վերաբերյալ:
«Սաղ Լևոնն ա մեղավոր» ասողներն ու «Սաղ Սերժն ա մեղավոր» մանտրան անվերջ կրկնողները սիամական երկվորյակ եղբայրներ են, բայց դա չեն գիտակցում ու, զգալով որ չեն կարողանում ինքնուրույն քայլ անել, քարշ են տալիս իրենց հետ մյուսին ու նրա հետ կռիվ անում:
Այ այդպես, անցյալի հետ կռվելով, սեփական տկարությունն ու անհեռատեսությունը նախկինների վրա բարդելով, հետ֊հետ նայելով շարունակեք գնալ առաջ այնքան, մինչև որ կընկնեք առջևում բաց կափարիչով դիտահորը:
Չնայած ... ինչ եմ ասում ...
Ցավոք, դուք չեք ընկնում: Պետությունն եք գցում:
Իզաբելլա Աբգարյան